25 september, 2006

Texel x2

Ik was een weekend op Texel. Het blijft een fascinerend eiland omdat veel dingen heel dubbel zijn. Eigenlijk was ik daar heel erg mee bezig. Je kunt wel een beetje zeggen dat ik er twee weekeinden heb doorgebracht.

Texel - vogeleiland

Texel is wel het vogeleiland bij uitstek. Je hebt er veel verschillende andschappen, bos, wad, weilanden, duinen, en dus ook veel verschillende vogels. Door de ligging heb je er in het najaar en het voorjaar een enorme varieteit aan vogels. Zelfs vanaf de boot is er al van alles te zien, meeuwen, eidereenden en op het land de steenlopertjes.

Ik kom van de boot af en fiets een klein stukje langs de dijk. Bij een klein plasje, gewoon midden tussen wat loodsen en schuren zitten al de eerste steltlopers: scholeksters en groenpootruiter. Tot mijn eigen verbazing herken ik de groenpootruiters op hun geluid. Heel kenmerkend. Er zitten hier ook overal tortelduiven.

Het is nog wat mistig maar mooi fietsen langs de dijk. Voor Oudeschild zitten er veel steenlopers, eidereenden, scholeksters en zelfs een paar zaagbekken langs de dijk. Steeds weer even stoppen om te kijken, en vooral heel rustig fietsen.



Dan, na Oudeschild, even een stukje het land in naar een vogelhut bij een klein plasje. Ik zit er net in als het aardig begint te regenen. Er is hier gelukkig genoeg te zien om even te blijven zitten zonder je te gaan vervelen. Het is tijd voor de eenden en de ganzen hier. Over een maandje komen de rotganzen weer terug, nu zie je al een enkel exemplaar tussen de grauwe ganzen.



Het is een echte fietsdag, ik doe er de hele dag over om van de zuidpunt naar de noordpunt te komen. Er is veel te zien onderweg. Bij de schorren is het helaas laag water en zitten de vogels erg ver weg. Ik zie nog wel een jonge kiekendief een tijdlang in het veld rond zitten kijken. Even verderop is een torenvalk aan het jagen. Ik zie in de verte lepelaars staan, maar er vliegen ook grote zilverreigers over. Die heb ik hier niet eerder gezien.

Zondagochtend begin ik mijn terugtocht. Het eerste stuk is door de duinen. Er zitten veel kleine vogeltjes vanochtend, roodborsttapuiten. Soms zie je hier de velduil jagen bij de golfbaan, maar vandaag is hij er even niet. wel veel kauwtjes overal.

De Slufter is weer druk vanochtend. Hier de eerste kluten van het weekend, een grote groep, maar ook weer een grote groep goudplevieren en bonte strandlopers. Iets verderop staat nog een lepelaar, maar ook hier zilverreigers. Ik zie een kleine zilverreiger fourageren niet al te ver van het vogelaarshokje. Je kunt mooi z'n gele sokjes zien.

Ik fiets nog iets verder naar het zuiden en ga bij de Muy een stuk lopen. Even duwen met de fiets door het zand, maar het is wel een mooi stukje. Hier heb ik een paar jaar geleden nog een Morinel-plevier gezien, en even verderop ook een velduil. Vandaag niet helaas, het is er vrij rustig met de vogels.

Verder naar het zuiden wordt het beter. In het bos zitten de goudhaantjes en ik hoor een specht. Dit is wel een leuk stukje omdat het zo anders is dan de rest van het eiland. Bij de mokkebaai en de Petten zitten weer veel steltlopers. Het zit vol met goudplevieren in de baai, veel wulpen, de zilverreigers, snippen, maar ook veel soorten eenden. Je ziet trouwens overal veel snippen.

Ik ben nu al vaak op Texel geweest, en bij heel veel plekken op het eiland denk ik aan de bijzondere dingen die ik er in de loop der jaren heb gezien. Grote groepen kluten in de Slufter, allerlei steltlopers op de schorren, de grauwe franjepoot in de Muy en de kleine groep kepen bij de ingang naar de Muy. De velduil jagend op verschillende plekken en de kiekendieven. Maar ook de zwarte ooievaar ergens in een slootje langs het fietspad. Een enorme groep kanoeten boven de Schorren, een prachtig gezicht. Rotganzen en bergeenden die in grote groepen over je hoofd heen
vliegen als je bij de schorren langs de dijk zit.



Texel - familie-eiland

Ik vertrok op zaterdagochtend met de veerboot van half tien, en ik was daar niet alleen. Eenmaal aan boord was het al snel druk, vooral bij het snelbuffet. Veel koffie, maar ook tijd voor appelgebak, tom-poucen, gevulde koeken.

Het kwartier aan boord is net genoeg voor de versnaperingen, maar je moet dan wel een beetje dooreten. Het is ook de tijd van de groepen, een grote groep wielrenners in vol tenu, klaar voor een rondje eiland, ... Ik heb de boot eigenlijk nog nooit zo druk meegemaakt.

Eenmaal geland is het tijd voor het huren van de fiets bij de haven. Er is een grote groep die een excursie maakt, misschien een bedrijfsuitje. Sommigen proberen de tandems uit, altijd hilarisch zo'n eerste keer. Er is ook een groep meiden op vrijgezellenweekend. De aanstaand bruid mag op de versierde tandem met de mooie ballonnen. Het feest begint dus meteen. De massa verspreidt zich snel over het eiland.

Ik fiets wat langs de dijk, net als veel andere mensen, richting het noorden. Het zou wel eens het laatste mooie weekend van deze zomer kunnen zijn, dus het lijkt erop dat heel veel mensen daar nog even van willen genieten. Overal fietsende mensen.

Tussen de middag is het tijd voor een dikke koffie verkeerd op het terras van het pannenkoekenhuis in Oostereind. Oostereind is wel een mooi plaatsje, en vandaag is het hier feest. Er wordt vis gerookt, er staan allerlei kraampjes in de hoofdstraat en het is druk. Maar ik moet weer door. Dit is wel heel gezellig allemaal.



Verder richting De Cocksdorp, langs de dijk, lekker fietsen met de wind in je haar. Tegen etenstijd ben ik dan eindelijk in de Cocksdorp. De hoofdstraat is lang, in het eerste deel vanaf de oostkant staan vooral huizen en pensions. Dan kom je in het centrum van het dorp, daar zijn de winkeltjes en de restaurants. Er is een huisje waar je mooie souvenirs kunt kopen, houten vlinders voor aan je huis, bijvoorbeeld. Daar ongeveer tegenover is de pizzeria. Die speelt ook goed in op al het vogelen op het eiland, bij de parkeerplaats staat een ooievaarsnest met twee plastic ooievaars. Er is volop variatie in restaurants, ik kies deze keer voor eetcafé de Rog. Die hebben tegenwoordig een terras en een uitgebreide kaart. Vandaag wordt het de curry pasta voor mij, en dat smaakt prima na een dag fietsen. Ook hier is het weer druk, en er is zelfs een wachttijd voor een tafel. Ook bij de andere restaurants ziet het er vol uit.

Ik slaap bij de vuurtoren. De voormalig vuurtorenwachter heeft met zijn vrouw een kleine bed & breakfast. Prima slapen, zicht op de duinen, en altijd weer een goed ontbijt. Verse aardbeitjes, warme broodjes, kwark, kaas, een gekookt eitje en zoetigheid. Je weet eigenlijk niet wat je moet kiezen. Vandaag deel ik de ontbijttafel met wat Duitsers die vaker Texel bezoeken. Er zijn altijd veel Duitsers op de eilanden.

Na het ontbijt weer even een klein stukje fietsen voor een lekkere koffie bij De Slufter. Ook hier is het druk, veel mensen in de zon op het terras. Je kunt bij het restaurant even het duin op lopen om over de Slufter uit te kijken. en daarna kun je bij het restaurant weer even bijkomen.

Dan weer verder naar het zuiden, langs de Muy, waar ik vandaag de patatkraam even oversla. Het is nog drukker dan gisteren en er fietst een constante stroom mensen over het pad. Ook de Koog sla ik deze keer over, het winkelhart van Texel, ik moet nog even langs Ecomare.

Ik denk dat bijna alle mensen die Texel bezoeken ook naar Ecomare gaan. Vandaag zijn er veel ouders met kinderen, maar ook ouderen. Je kunt hier in elk geval leuke cadeautjes kopen voor (klein)kinderen, er zijn allerlei pluche beesten, puzzels, boekjes en leuke decoraties voor thuis.



Als je van Ecomare doorfietst richting de boot kom je nog langs een hele leuke tuin vol tuinkabouters. Ik heb er even wat foto's gemaakt. Het huis ligt in een bocht, en er is vandaag ook nog een paardenwedstrijd. Dat ziet er wel pittoresk uit. Dan nog even kijken aan de zuidkant van het eiland, je kunt er de veerboot mooi zien vertrekken en aankomen. Dan fiets ik ook weer terug naar de boot, en ik ben precies op tijd. Ik kan meteen aan boord en de boot vertrekt een paar minuten later.

04 september, 2006

aanwezigheid

Mondoleone heeft een leuke website met een dagboek. Het is wel grappig om daar af en toe even op te kijken. Hij had vorige week een uitspraak die me nogal blijft bezighouden: "Hoe het kan dat sommige mensen met hun aanwezigheid een stadion kunnen vullen en anderen nog niet eens hun eigen lichaam?"

Je kunt dat op verschillende manieren interpreteren, dus ik doe het maar op de mijne. Ik heb bijvoorbeeld collega's waarvan ik altijd weet of ze wel of niet binnen zijn. Maar ik heb ook collega's die er altijd zijn, maar die ik eigenlijk nooit hoor. Ik kom ze af en toe toevallig ergens tegen. Ik weet niet precies hoe je dat nou moet noemen, maar sommige mensen nemen nu eenmaal veel plek in. Het lijkt wel een bijna constante schreeuw om aandacht.

Je hebt dat ook in het zwembad. Sommige mensen hebben zoveel plek nodig dat je altijd moeite moet doen hen te ontwijken. Je bent je dus constant bewust van hun aanwezigheid. Anderen zwemmen naast je, maar die merk je amper op. Er is geen regel voor, maar het is wel opmerkelijk.

01 september, 2006

hoe bedoelu?

Bij het uitzoeken van mijn foto's kwam ik deze weer tegen, een paar jaar geleden genomen op IJburg in aanbouw.