Mondoleone heeft een leuke website met een dagboek. Het is wel grappig om daar af en toe even op te kijken. Hij had vorige week een uitspraak die me nogal blijft bezighouden: "Hoe het kan dat sommige mensen met hun aanwezigheid een stadion kunnen vullen en anderen nog niet eens hun eigen lichaam?"
Je kunt dat op verschillende manieren interpreteren, dus ik doe het maar op de mijne. Ik heb bijvoorbeeld collega's waarvan ik altijd weet of ze wel of niet binnen zijn. Maar ik heb ook collega's die er altijd zijn, maar die ik eigenlijk nooit hoor. Ik kom ze af en toe toevallig ergens tegen. Ik weet niet precies hoe je dat nou moet noemen, maar sommige mensen nemen nu eenmaal veel plek in. Het lijkt wel een bijna constante schreeuw om aandacht.
Je hebt dat ook in het zwembad. Sommige mensen hebben zoveel plek nodig dat je altijd moeite moet doen hen te ontwijken. Je bent je dus constant bewust van hun aanwezigheid. Anderen zwemmen naast je, maar die merk je amper op. Er is geen regel voor, maar het is wel opmerkelijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten