Babel

Ik ben een groot fan van Alex Jennings, een fantastische maar zwaar ondergewaardeerde Engelse acteur. Ik zag zijn naam terug in de lijst van acteurs die meededen aan de film "Babel", dus ik ben daarnaartoe gegaan. Helaas, Jennings is slechts een paar seconden te zien, in een drukke scene, en zegt geen woord. Eigenlijk meer figurant dan acteur, heel jammer. Dat lot was trouwens ook andere geweldige Engelse acteurs als Harriet Walter en Michael Maloney beschoren. Het waren toch wel vooral Brad Pitt en Cate Blanchett. Maar goed, dit is eigenlijk mijn enige
klacht over de film.

Ik had de recensies al gelezen, en het idee gekregen dat deze film sowieso de moeite waard zou zijn, en dat was hij ook. Een mooi verhaal, of eigenlijk vier verhalen die door elkaar heen lopen, spelend op vier plekken, met vier sets personages. Een Mexicaanse vrouw die illegaal in Amerika voor twee jonge kinderen zorgt en die de bruiloft van haar zoon in Mexico bijwoont. Een Amerikaans stel, de ouders van de kinderen, op vakantie in Marokko. Twee Marokkaanse jongetjes die spelen met een geweer en de Amerikaanse vrouw verwonden. En dan nog het Japanse tienermeisje en haar vader. De verhalen hebben allemaal met elkaar te maken, al is de draad soms dun. Maar het zijn allemaal mooie en meeslepende verhalen, mooi gespeeld en gefilmd. Het is een film waar je bij moet opletten, maar die ook je aandacht vasthoudt. Er gebeurt veel, maar niets is overbodig. De regisseur speelt met de tijd en met de
mensen en de locaties, maar dat doet hij knap en het klopt.

wat mij alleen verbaasde was de kogel waar het verhaal mee begint. Volgens mij kwam die van de verkeerde kant. Of heb ik toch even niet op zitten letten?

Alleen wel jammer, bij de ingang van de bioscoop stond een bordje dat je je voor films voor boven de 16 moest legitimeren. Ik was heel benieuwd, maar werd zwaar teleurgesteld. Ik hoefde mijn rijbewijs niet te laten zien.