Het boekenfestijn

Ik was op het boekenfestijn. Geen schrijvers, geen uitdagingen, in elk geval geen uitdagingen waar je naar op zoek bent. Een grote hal, tijdens andere weekenden gebruikt voor andere evenementen, hoog en kil. Een veemarkt, dominohal, of boekenfestijn. Bij de ingang staan de speciale boekenmandjes of karretjes. Boodschappenwagentjes zoals je die hebt in de supermarkt waar je de aan te schaffen boeken in kan opstapelen. Je kunt de hele hal door zonder het gewicht van je boeken te voelen, je sleept gewoon je mandkarretje achter je aan. Boeken als pakken suiker. Dan de mensen die er rond lopen. Op zoek naar boeken die eigenlijk niets kosten, vooral naar veel boeken. Het verbaast mij dat er mensen zijn die ook echt hun mandkarretje vol hebben gestouwd. Leesvoer voor de vakantie wellicht? Ik moet toegeven, de boeken zijn erg goedkoop, en als je goed zoekt kun je ook goede boeken vinden. Ik zie grote namen tussen de romantische romannetjes liggen, Renate Dorrestein, Rascha Peper, Kristien Hemmerechts. Boeken die ik al eerder heb gekocht en heb gelezen. Wordt er nog waarde gehecht aan de literatuur? Aan de gedachten en de ideeën? Ik weet niet zo goed wat ik er van moet denken. Het massale staat me tegen. Het voelt respectloos ten opzichte van de boeken. Een devaluatie van de creativiteit, bijna. Maar het is ook van deze tijd misschien. Tegelijk verbaast het me dat het niet drukker is, dat er dan toch ook weer niet zoveel belangstelling is voor de boeken. Voor iemand die houdt van lezen, van ideeën, van boeken, een teleurstelling.