Ik ben oude videobanden aan het uitzoeken en dat is eigenlijk heel leuk. Het is leuk om oude favorieten weer te zien, weer even bezig te zijn met je eigen geschiedenis bijna, en om te zien wat je nog steeds boeit en wat je eigenlijk weg gooit. Ik merk dat ik op de oudere banden toch wel dingen heb staan die me nog steeds interesseren. Interviews met schrijfsters als Hella Haasse, Renate Dorrestein en Marguerite Duras. Ik vond documentaires over Greta Garbo, en films met mijn favoriete acteurs. Ik heb net een paar films gekeken met Alan Rickman en ben weer onder de indruk. Mijn favoriet blijft "Truly, Madly, Deeply" omdat die ook ergens over gaat en omdat die over echte mensen gaat. Het is dan ook wel weer leuk om zoiets onzinnigs als "Galaxy Quest" te kijken die nergens over gaat, aan elkaar hangt van de clichés en daardoor weer grappig is. Ik heb ook weer Alex Jennings gekeken en Roger Rees. Fantastische acteurs allemaal.
Nu ben ik begonnen met opnames van het Nederlands Dans Theater, en het lijkt wel of ik 25 jaar terug ben in de tijd. Ik ging voor het eerst naar voorstellingen in 1984 en wat ik tot nu toe heb gekeken is ongeveer uit die periode. Het zijn in elk geval balletten die ik meer dan eens heb gezien en ze zijn nog steeds indrukwekkend. Ik kan nog steeds lachen om de Symfonie in D, en Forgotten Land blijft prachtig. Alle balletten zitten nog goed in mijn hoofd en ik herken heel veel hoewel ik ze lang niet heb gezien.
En soms kom je op de banden dingen tegen die je helemaal vergeten was, oude fragmenten die je niet had opgeschreven. Grappig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten