David Attenborough heeft een miniserie gemaakt, twee delen deze keer. Over het klimaat. Maar je wordt er niet vrolijk van. Het wordt steeds warmer, het weer wordt steeds extremer, en de veranderingen gaan steeds harder. Voor het eind van deze eeuw is alles anders, minder land en meer water, en het is overal warmer. Dit is de tijd om naar Antarctica te gaan, wat daar over 50 jaar nog van over is weet ik niet. Het is wel om heel verdrietig van te worden. Dit is misschien voor een deel normale klimaatverandering, maar het is toch vooral het broeikaseffect dat alles versnelt. Alle electrische apparaten, auto's, vliegtuigen, we doen er allemaal aan mee. Het is heel eenvoudig om van alles minder te gebruiken, maar bijna niemand ziet de noodzaak. Iederen gaat dus vrolijk door met meer, meer, meer. Ik begrijp het gewoon niet.
In "The Future of Life" vertelt Edward O. Wilson eigenlijk hetzelfde. De biodiversiteit wordt steeds minder, we hebben nog niet eens echt zicht op wat we met z'n allen aan het doen zijn...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten