Ik ben een soort fan van “As the World Turns”. Het is een compleet foute Amerikaanse soap, waar ik heerlijk in mee kan gaan af en toe. Je ziet de meest onwaarschijnlijke dingen gebeuren, de ene moord na de andere, iedereen rolt van de ene relatie in de andere en de meeste personages hebben ooit wel eens iets met elkaar gehad. Mensen doen elkaar dingen aan waar je niet aan moet denken, en vallen elkaar later toch weer zonder meer in de armen. Als je erover nadenkt heb je het over een enorm beklemmende en benauwende situatie, maar op de een of andere manier werkt het toch niet echt zo.
Soms kan ik met spanning uitzien naar de volgende aflevering en een tijdje helemaal opgaan in een verhaallijn, maar dan heb ik er op een gegeven moment ook wel weer genoeg van en dan wordt het me te gek. En soms ben ik de foute personages ook echt zat. Het blijft uiteindelijk een soort strijd tussen goed en kwaad en het goed is nu eenmaal een beetje saai. Uiteindelijk blijf je ook jarenlang dezelfde personages volgen, en die veranderen soms van kwaad naar goed en weer terug. Van boosdoener naar slachtoffer. Het is ook altijd prachtig om te zien dat weinig personages echt doodgaan. Vaak is er een ongeluk zonder lichaam zodat het altijd mogelijk blijft op een later moment zo’n personage terug te laten komen. En toch is het leuk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten