Sommige dingen nemen mythische vormen aan omdat ze onbereikbaar lijken. Zelfs redelijk eenvoudige dingen. Zo weet ik dat ik nooit de Beatles live zal zien, dat weet ik in elk geval zeker. Ik heb wel Paul McCartney gezien, dichterbij een Beatles-concert kun je niet komen, denk ik. Ik had niet gedacht Christy Moore ooit nog te zien optreden, maar dat is dan toch vorige maand gelukt. Deze week was het dEUS een bijna onbestaande, bestaande band. Ik ken de muziek, vind lang niet alles mooi, maar sommige dingen juist weer erg mooi. En dat is wat me bij het concert opviel. Ik heb soms staan luisteren met mijn ogen dicht, en omdat de muziek zo hard was kon je die door je hele lijf voelen. Dat was ook wel weer vreemd.
Het was erg druk en warm in de zaal en je had heel weinig bewegingsruimte. Ik voelde me af en toe compleet opgesloten en dan had ik de neiging weg te lopen. Ik stond een tijdje achter een hele lange man, maar die was op een gegeven moment zo aardig mij voor te laten gaan zodat ik redelijk zicht kreeg op het podium. Dat was erg aardig. Bij dit soort staande rock-concerten verbaas ik me toch altijd wel weer over wat er allemaal gebeurt. Sommige mensen zijn enorm toegewijd en kunnen alle nummers meezingen, anderen zijn meegekomen en kijken een beetje verveeld rond. En dan heb je de mensen die vooral het contact met de wereld buiten niet willen kwijtraken en die tijdens het concert aan een stuk door sms-en.
Vanochtend heerlijk vijf kwartier gezwommen. Ik probeer altijd een uur, afhankelijk van de drukte en of ik tijd heb, maar vanochtend was het heerlijk rustig en ik wilde gewoon maar doorzwemmen. Als ik geen afspraak had gehad was ik nog wel langer doorgegaan. Het voelt altijd zo heerlijk ontspannend, het water en de beweging, het is goed voor je conditie en ik heb er veel plezier in. Zo begin je een dag goed, en dat maakt de rest van de dag ook goed. Ik ben vrij veel buiten geweest, heb heerlijk een eind gelopen, op een terrasje een latte gedronken en in het park een boek zitten lezen. Af en toe moet je ook echt vrij nemen op je vrije dag.
Ik ben vandaag precies drie maanden geleden lid geworden van de sportschool, bedenk ik mij net, en daar ben ik nog steeds heel blij mee. Ik deed eigenlijk nooit iets aan sport omdat ik het helemaal niet leuk vond, maar nu moest ik iets gaan doen, omdat mijn conditie steeds minder werd en omdat ik last had van RSI. Toen ik lid werd twijfelde ik er wel over of ik het vol zou houden maar tot nu toe valt het me niet tegen. Soms ga ik braaf trainen en werk ik het vastgestelde programma af, soms hou ik het iets korter, en soms ga ik gewoon een tijd zwemmen. Zo al met al ben ik al vaker geweest dan ik zelf aanvankelijk had gedacht en ik vind het ook wel leuk. Ik heb er ook baat bij want ik voel me fitter en energieker, en ik ben er zelfs van afgevallen. Kortom, ga zo door meisje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten