Gisteravond was ik naar een concert van Cristina Branco. Ik had haar al eerder gezien, en was toen onder de indruk van haar stem en expressie, en dat had ik gisteravond weer. Ze is niet groot, maar straalt een enorme energie uit. De stem heeft een aardig volume, ze kan er prachtig mee spelen, en hoewel ik geen Portugees versta, was het toch wel helder waar de liedjes over gaan. Heel mooi. Ze had ook weer haar vaste begeleiders, vier mannen die goed op elkaar zijn ingespeeld, en mooie muziek kunnen maken.
Ik moet zeggen dat ik op dit moment verder vooral luister naar Christy Moore. Ik ken zijn muziek intussen ook al een paar jaar, maar ga die steeds meer waarderen. Hij heeft in de loop der jaren veel opgenomen en ik ken nog niet alles, en het blijft leuk steeds weer nieuwe dingen te horen. Tegelijk merk ik dat ik bekende liedjes steeds leuker ga vinden. Zijn werk is gevarieerd, van enorm grappige, wilde verhalen tot hele mooie, zachte liefdesliedjes. Nu ik meer van zijn hele werk beluister merk ik ook hoe enorm zijn stem in de loop van de jaren is veranderd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten